GH/IGF-1 malpliiĝas fiziologie kun aĝo, kaj ĉi tiuj ŝanĝoj estas akompanataj de laceco, muskola atrofio, pliigita adipoza histo kaj kogna difekto en maljunuloj...
En 1990, Rudman publikigis artikolon en la New England Journal of Medicine kiu ŝokis la medicinan komunumon - "The Use of Human Growth Hormone in People Over 60 Years of Age".Rudman selektis 12 virojn en aĝo de 61-81 por klinikaj provoj:
Post 6 monatoj da hGH-injekto, subjektoj havis mezan kreskon de 8.8% en muskola maso, 14.4% en grasperdo, 7.11% en haŭta dikiĝo, 1.6% en osta denseco, 19% en hepato kaj 17% en lieno kompare kun la kontrolo. grupo de aliaj maljunuloj de la sama aĝo.%, oni konkludis, ke histologiaj ŝanĝoj en ĉiuj subjektoj estis 10 ĝis 20 jarojn pli junaj.
Ĉi tiu konkludo kondukis al la disvastigita promocio de rekombina homa kreska hormono (rhGH) kiel kontraŭmaljuniĝanta drogo, kaj ĝi ankaŭ estas la radika kaŭzo de la kredo de multaj homoj, ke injekto de rhGH povas kontraŭmaljuniĝi.Ekde tiam, multaj klinikistoj uzis hGH kiel kontraŭ-maljunigan drogon, kvankam ne aprobite de la FDA.
Tamen, dum esplorado daŭre profundiĝas, sciencistoj trovis, ke la malgrandaj avantaĝoj al la korpo de pliigi la agadon de la akso GH/IGF-1 ne efektive plilongigas la vivdaŭron de maljunuloj, sed anstataŭe prezentas sanajn riskojn:
Musoj supersekreciantaj GH estas grandegaj, sed havas 30%-40% pli mallongan vivotempon ol sovaĝaj musoj [2], kaj histopatologiaj ŝanĝoj (glomerulosklerozo kaj hepatocitomultobliĝo) okazas en musoj kun altigitaj GH-niveloj.granda) kaj insulinorezisto.
Altaj niveloj de GH stimulas la kreskon de muskoloj, ostoj kaj internaj organoj, kondukante al gigantismo (en infanoj) kaj akromegalio (en plenkreskuloj).Plenkreskuloj kun troa GH ofte estas asociitaj kun diabeto kaj korproblemoj, same kiel pli alta risko de kancero.
Afiŝtempo: Jul-22-2022